เหมือนหมาตัวหนึ่ง ที่ใครก็มองไร้ค่า
แค่อ้ายบังเอิญผ่านมา หยิบยื่นข้าวปลาให้กิน
แวะเวียนมาหามาลูบหัว หยอกล้อเล่นกันจนชิน
หมามันผูกพัน และคิดเกินไปไกล
หมาน้อยตัวนั้น ก็คือข้าเจ้า
อ้ายคอยแวะเวียน จนได้ใจ
แต่บ่เมินเต้าได อ้ายก็หาย ไปควงคนใหม่
จุ๊หื้อข้าเจ้ากอย
ถ้าอ้ายบ่คิดที่จะจริงใจ ปล่อยข้าเจ้าไปขอร้องสักครั้ง
คิดว่าสงสารหมาตาดำดำ อย่าจุ๊ขึ้นดอย
ใส่ปลอกคอไว้หมายเป็นเจ้าของ คิดว่าเขาจองชื่นใจหมาน้อย
จุ๊หื้อเฮาตามต้อยๆ แต่สุดท้ายก็ปล่อยข้างทาง
แค่หมาตัวหนึ่ง ในสายตาของอ้าย
จงรักภักดีหื้อตาย คงได้แค่ความอ้างว้าง
ตอบแทนความสัตย์ ความซื่อ ของเจ้าหมาน้อยริมทาง
เคยรักหมาตัวไหนจริงบ้าง มีไหมในหัวใจ
ถ้าอ้ายบ่คิดที่จะจริงใจ ปล่อยข้าเจ้าไปขอร้องสักครั้ง
คิดว่าสงสารหมาตาดำดำ อย่าจุ๊ขึ้นดอย
ใส่ปลอกคอไว้หมายเป็นเจ้าของ คิดว่าเขาจองชื่นใจหมาน้อย
จุ๊หื้อเฮาตามต้อยๆ แต่สุดท้ายก็ปล่อยข้างทาง
ถ้าอ้ายบ่คิดที่จะจริงใจ ปล่อยข้าเจ้าไปขอร้องสักครั้ง
คิดว่าสงสารหมาตาดำดำ อย่าจุ๊ขึ้นดอย
ใส่ปลอกคอไว้หมายเป็นเจ้าของ คิดว่าเขาจองชื่นใจหมาน้อย
จุ๊หื้อเฮาตามต้อยๆ แต่สุดท้ายก็ปล่อยข้างทาง
ใส่ปลอกคอไว้หมายเป็นเจ้าของ คิดว่าเขาจองชื่นใจหมาน้อย
จุ๊หื้อเฮาตามต้อยๆ แต่สุดท้ายก็ปล่อยข้างทาง